راز روابط جنسی23
روشهای تعیین جنسیت نوزاد
در این روش از طب سنتی قدیم و روشهای علمی جدید استفاده می شود بر اساس طب قدیم خوردن بعضی از غذا ها مانند کاهو، توت فرنگی ، خرملا، هل، زعفران ... در هنگام بار دار شدن به پسر شدن و مصرف ماست، ترشی، تخم مرغ... به دختر شدن جنین منجر می شود. همچنین بر اساس تحقیقات انجام شده ، ثابت شده است که تغییر در غلظت بعضی از املاح خون باعث کمک به تعیین جنسیت می شود به این شکل که افزایش سدیم و پتاسیم و کاهش کلسیم و منیزیم بدن برای افرادی که خواهان پسر هستند و عکس آن برای دختر شدن جنین کمک کننده است البته باید حداقل به مدت ۴ تا ۶ هفته انجام شود تا کارساز باشد البته این رژیم حتما باید زیر نظر پزشک و مراقبتهای خاص و با مقادیر معین انجام شود و انجام خودسرانه آن به هیچ وجه توصیه نمی شود
زمان بندی مقاربت
برای استفاده از روش زمان بندی کافی است نگاهی به خصوصیات تخمک (X) و دو نوع اسپرم حاوی کروموزومهای X Y در آقایان بیندازیم . می دانیم که خانمها هر ماه در اواسط سیکل خود یک یا چند تخمک که از نظر جنسی فقط X هستند تولید می کنند و در مقابل آقایان دارای دو نوع اسپرم X Y هستند در واقع این مرد است که جنسیت سلول تخم را تعیین می کند به شکلی که اگر تخمک X با اسپرم X القاح یابد سلول تخم مونث شده و اگر تخمکX با اسپرم Y لقاح یابد سلول تخم مذکر می شود.تخمک یک سلول درشت است که حدود ۰.۱ میلی متر قطر دارد و با چشم غیر مسلح هم قابل مشاهده می باشد .حرکت آن بسیار کم و سنگین است و در حدود ۷۲ ساعت می تواند در شرایط رحم زنده بماند . آقایان دارای دو نوع اسپرم هستند اسپرمی که حاوی کروموزوم X است و اسپرمی که حاوی کروموزوم Y است اسپرمX دارای سر بیضی بوده درشت تر و سنگین تر و با حرکت کمتری نسبت به اسپرم Y است و طول عمر آن بیشتر است . اسپرم Y کوچکتر ، فرزتر و با سرعت بیشتری می باشد و دارای دم بلندتری است سر آن نیز گرد است ولی طول عمر آن کوتاه تر است و بسیار کم جان تر و ضعیفتر است . در واقع تفاوت این دو نوع اسپرم است که پایه و اساس انتخاب جنسیت را تشکیل می دهد و تمام روشهای انتخاب جنسیت در دنیامبتنی بر این تفاوتها می باشد. یک نکته مهم این است که اگر چه اسپرمهای Y کم جانتر و دارای عمر کوتاه تری هستند ولی تعداد اسپرمهای این نوع بسیار بیشتر از اسپرمهایX است و این جبران کننده نقطه ضعف آنهاست . و موجب یکسان شدن تعداد موالید دختر و پسر می شود. اسپرمهایY نسبت به محیط اسیدی بسیار حساس هستند و سریعا در این محیطها از بین می روند و در مقابل اسپرمهایX در این محیطها مقاومت بیشتری دارند و به این علت در تعیین جنسیت از شستشوهای اسیدی یا قلیایی استفاده می شود.
طبق مطالب فوق یکی از مهمترین نکات در تعیین جنسیت ، تعیین زمان تخمک گذاری می باشد و اگر مقاربت در حوالی زمان تخمک گذاری صورت گیرد ، پسر بدنیا خواهد آمد چرا که در زمان تخمک گذاری ترشحات دهانه رحم از همیشه قلیایی تر و رقیق تر است و ارتجاع پذیر تر است و حرکت اسپرمهایY را بسیار سهل و آسان می کنداما اگر مقاربت ۳ تا ۴ روز بعد یا قبل از تخمک گذاری اتفاق بیفتد شانس پسر شدن بشدت کاهش می یابد و احتمال دختر زیاد می شود .
یکی دیگر از مواردی که در انتخاب جنسیت می توان از آن بهره جست ارگاسم زن در هنگام مقاربت است . می دانیم که در هنگام ارگاسم زنانه ترشحات با PH قلیایی از دهانه واژن ترشح می شود که همزمان با انقباضات عضلات واژن باعث بالا راندن اسپرمهای پسر و کمک به حرکت ان اسپرمها به سمت رحم می شود و این مورد به زوجهای خواهان فرزند پسر پیشنهاد می شود.
تعداد اسپرمها
در زوجهایی که ۲ یا بیش از ۲ فرزند دختر دارند و خواهان پسر می باشند مرد باید یک آزمایش شمارش اسپرمی بدهد چرا که اگر تعداد اسپرمهای مرد در یک سی سی کمتر از ۲۰ میلیون باشد احتمال دختر دار شدن ۸۰٪ و اگر زیر ۵ میلیون باشد این احتمال ۱۰۰٪ خواهد بود. کلا هر اتفاقی که باعث افزایش اسپرمها شود به نفع پسر شدن است و برعکس به نفع دختر شدن.
ماههای سال
از روشهای دیگر در تعیین جنسیت استفاده می شود با استفاده از جداولی ، سن مادر را با حاملگی در نظر می گیرند و بر این اساس مشخص می شود که بارداری در هر ماه که اتفاق بیفتد احتمال کدام فرزند بیشتر است . مثلا مادری ۳۰ ساله اگر در ماه اردیبهشت باردار شود جنین حاصله دختر خواهد بود . اگر تمام موارد در بالا بطور همزمان و زیر نظر فرد مجرب در تعیین جنسیت و به درستی انجام شود می توان بین ۸۰٪ تا ۹۰٪ به حصول نتیجه مطلوب امیدوار بودالبته تعیین زمان تخمک گذاری مهمترین مورد است و تجربه و دقت زیادی را طلب می کند. چون حتی اگر ۱۲ ساعت در تعیین زمان اشتباه کنیم نتیجه متفاوت خواهد بودو در ضمن تمام این روشها باید از حدود ۲ ماه قبل از بارداری انجام شود خصوصا روشهای تغذیه ای از ۱.۵ ماه قبل از بارداری باید شروع شود. بدون شک حتی اگر یک روز از لقاح گذشته باشد جنسیت جنین مشخص است و نمی توان آن را تغییر داد . و اگر قرار است تعیین جنسیتی انجام شود حتما باید قبل از بارداری باشد
به یک متخصص زنان و زایمان یا یک ماما مراجعه نمایید
فعالیت جنسی در دوره بارداری
زوجها در دوره حاملگی تغیراتی در روابط خود تجربه میکنند. روابط جنسی نیز ممکن است در اثر تغییرات فیزیکی و روانشناختی بارداری دستخوش تغییر شود. بطورکلی میتوان گفت حاملگی موجب تغییرات زیادی در احساسات،میل جنسی، تعداد نزدیکی و رضایت جنسی دارد.
عوامل موثربر فعالیت جنسی درطول حاملگی عبارتند از:
1- الگوهی جنسی پیش از بارداری شامل تعداد و دفعات نزدیکی، رضایت جنسی.
2- معنی و مفهوم مسایل جنسی ازنظر زن و شوهر.
3- وضعیت عمومی زن در دوران بارداری.
4- مشکلات و عوارض دوره بارداری.
5- ترس از صدمه به جنین و ازدست دادن حاملگی در اثر برقراری رابطه جنسی.
6- ویژگیهای فرهنگی و باورهای مذهبی و سنتی.
7- نحوه پاسخ دهی به تغییرات بدنی در حین حاملگی.
اکثر مطالعات علمی نشان دهنده تغییرات میل جنسی زنان در دوره حاملگی است.در یک بارداری طبیعی تا وقتی که زن ازنظرپزشکی سالم است هیچ دلیل خاصی برای محدودکردن فعالیت جنسی وجودندارد.نزدیکی و ارگاسم درحاملگی غالبا" بی خطر است.هرچند تاحدودی خطر آمبولی هوا در اثر فعالیتهای غیرمعمول جنسی مثل فرو بردن زبان و لیسیدن واژن وجوددارد،ولی سایر رفتارهای معمول جنسی خطری در برندارد.البته از آنجا که فعالیت جنسی میتواند موجب ایجادانقباضات رحمی و تغییر جریان خون آن شود،بعضی از پزشکان پیشنهاد میکنند از هیجانهای جنسی و ارگاسم پرهیزگردد.
اگرچه سقط خودبخودی بصورت معمول در اثر فعالیت جنسی و نزدیکی رخ نمیدهد،ولی میتواند دلیلی برای محدودیت فعالیت جنسی باشد.انقباض رحم و خونریزی در حین حاملگی یک نشانه خطر محسوب میشود.
بطور کلی شرایطی که انجام فعالیت جنسی در بارداری را محدود میکنند عبارتند از:
1- سابقه سقط
2- سابقه زایمان زودرس
3- انقباض رحم و خونریزی از رحم
4- سابقه زایمانهای زیاد
5- نارسایی گردن رحم
6- سابقه فشارخون افزایش یافته در اثرحاملگی
7- دیابت
8- پارگی زودرس پرده های دور جنین
9- چهارهفته آخر بارداری
پوزیشن های مطلوب برای سکس در دوره بارداری:
1- خوابیدن زن به پهلو، و ورود آلت مرد از پشت به درون واژن.
2- خوابیدن روی پهلو و رودر روی یکدیگر.
3- زن بالا و چهره به چهره مرد.
4- زن نشسته با زانوهای خم کرده،در حالت تکیه به مرد که در پهلو و زیر او قرار دارد.
بیاد داشته باشید که وضعیت سجده، برای سکس در حاملگی اصلا" مناسب نیست.
چند نکته آموزشی در مورد فعالیت جنسی در بارداری:
1- با معده خالی سکس نکنید.
2- در سه ماهه اول حاملگی حساسیت سینه ها شایع است.بنابراین از همسرتان بخواهید تحریک سینه ها را به حداقل برساند.
3- از وضعیتهای مناسب استفاده کنید.
4- وضعیتی راانتخاب نمایید که حین سکس کمترین فشار را به شما وارد می آورد.
5- از سکس کردن بهنگام خستگی بدنی بپرهیزید.
6- بعلت افزایش ترشحات واژن مراقب بهداشت خود باشید.
7- ناحیه تناسلی را باآب گرم شستشو داده از مصرف صابونهای عطردارخودداری نمایید.
8- بعد از ارگاسم،ماساژ کمر میتواند کمی از ناراحتی شما بکاهد.
9- افزایش یا کاهش میل جنسی در بارداری طبیعی است.
چهارتا شش هفته بعد از زایمان،اعضای زن به حالت عادی برمیگردد.اندازه دیواره واژن و فرج بتدریج کاهش می یابد ولی هرگز به حالت پیش از حاملگی برنمیگردد.معمولا"بهبود زخم رحم به دو هفته زمان احتیاج دارد ولی ممکن است چهار هفته طول بکشد تامحل جوش خوردن آن حالت الاستیکی پیدا کند تا نزدیکی راحت و بدون درد انجام پذیرد.اغلب به زنان توصیه میشود برای شروع فعالیت جنسی بین چهار تا شش هفته بعد از زایمان صبر کنند.
فعالیت جنسی در دوره بارداری
زوجها در دوره حاملگی تغیراتی در روابط خود تجربه میکنند. روابط جنسی نیز ممکن است در اثر تغییرات فیزیکی و روانشناختی بارداری دستخوش تغییر شود. بطورکلی میتوان گفت حاملگی موجب تغییرات زیادی در احساسات،میل جنسی، تعداد نزدیکی و رضایت جنسی دارد.
عوامل موثربر فعالیت جنسی درطول حاملگی عبارتند از:
1- الگوهی جنسی پیش از بارداری شامل تعداد و دفعات نزدیکی، رضایت جنسی.
2- معنی و مفهوم مسایل جنسی ازنظر زن و شوهر.
3- وضعیت عمومی زن در دوران بارداری.
4- مشکلات و عوارض دوره بارداری.
5- ترس از صدمه به جنین و ازدست دادن حاملگی در اثر برقراری رابطه جنسی.
6- ویژگیهای فرهنگی و باورهای مذهبی و سنتی.
7- نحوه پاسخ دهی به تغییرات بدنی در حین حاملگی.
اکثر مطالعات علمی نشان دهنده تغییرات میل جنسی زنان در دوره حاملگی است.در یک بارداری طبیعی تا وقتی که زن ازنظرپزشکی سالم است هیچ دلیل خاصی برای محدودکردن فعالیت جنسی وجودندارد.نزدیکی و ارگاسم درحاملگی غالبا" بی خطر است.هرچند تاحدودی خطر آمبولی هوا در اثر فعالیتهای غیرمعمول جنسی مثل فرو بردن زبان و لیسیدن واژن وجوددارد،ولی سایر رفتارهای معمول جنسی خطری در برندارد.البته از آنجا که فعالیت جنسی میتواند موجب ایجادانقباضات رحمی و تغییر جریان خون آن شود،بعضی از پزشکان پیشنهاد میکنند از هیجانهای جنسی و ارگاسم پرهیزگردد.
اگرچه سقط خودبخودی بصورت معمول در اثر فعالیت جنسی و نزدیکی رخ نمیدهد،ولی میتواند دلیلی برای محدودیت فعالیت جنسی باشد.انقباض رحم و خونریزی در حین حاملگی یک نشانه خطر محسوب میشود.
بطور کلی شرایطی که انجام فعالیت جنسی در بارداری را محدود میکنند عبارتند از:
1- سابقه سقط
2- سابقه زایمان زودرس
3- انقباض رحم و خونریزی از رحم
4- سابقه زایمانهای زیاد
5- نارسایی گردن رحم
6- سابقه فشارخون افزایش یافته در اثرحاملگی
7- دیابت
8- پارگی زودرس پرده های دور جنین
9- چهارهفته آخر بارداری
پوزیشن های مطلوب برای سکس در دوره بارداری:
1- خوابیدن زن به پهلو، و ورود آلت مرد از پشت به درون واژن.
2- خوابیدن روی پهلو و رودر روی یکدیگر.
3- زن بالا و چهره به چهره مرد.
4- زن نشسته با زانوهای خم کرده،در حالت تکیه به مرد که در پهلو و زیر او قرار دارد.
بیاد داشته باشید که وضعیت سجده، برای سکس در حاملگی اصلا" مناسب نیست.
چند نکته آموزشی در مورد فعالیت جنسی در بارداری:
1- با معده خالی سکس نکنید.
2- در سه ماهه اول حاملگی حساسیت سینه ها شایع است.بنابراین از همسرتان بخواهید تحریک سینه ها را به حداقل برساند.
3- از وضعیتهای مناسب استفاده کنید.
4- وضعیتی راانتخاب نمایید که حین سکس کمترین فشار را به شما وارد می آورد.
5- از سکس کردن بهنگام خستگی بدنی بپرهیزید.
6- بعلت افزایش ترشحات واژن مراقب بهداشت خود باشید.
7- ناحیه تناسلی را باآب گرم شستشو داده از مصرف صابونهای عطردارخودداری نمایید.
8- بعد از ارگاسم،ماساژ کمر میتواند کمی از ناراحتی شما بکاهد.
9- افزایش یا کاهش میل جنسی در بارداری طبیعی است.
چهارتا شش هفته بعد از زایمان،اعضای زن به حالت عادی برمیگردد.اندازه دیواره واژن و فرج بتدریج کاهش می یابد ولی هرگز به حالت پیش از حاملگی برنمیگردد.معمولا"بهبود زخم رحم به دو هفته زمان احتیاج دارد ولی ممکن است چهار هفته طول بکشد تامحل جوش خوردن آن حالت الاستیکی پیدا کند تا نزدیکی راحت و بدون درد انجام پذیرد.اغلب به زنان توصیه میشود برای شروع فعالیت جنسی بین چهار تا شش هفته بعد از زایمان صبر کنند.
مزایا و معایب زایمان طبیعی و سزارین
سزارین یک جراحی بزرگ است که با شکافتن پوست روی شکم ، عضلات زیر آن و جدار رحم همراه است به طورمتوسط، ۱۰ درصد زایمان ها در جهان به روش سزارین انجام می شود،طبق آمار رسمی در ایران حدود ۲۵ تا ۳۵ درصد زايمانها به صورت عمل جراحي يعني سزارين صورت مي گيرند، در حالی که طبق آمار غیر رسمی در ایران سزارین ۵ برابر سایر نقاط جهان است. امروزه در برخي از بيمارستان هاي ايران این آمار حتي ۱۰۰ در صد نيز گزارش شده است برخی متخصصین علت افزایش گرایش زنان به انتخاب سزارین، فرار از درد زایمان است. اما عمل سزارین خود با درد فراوان همراه است و عواقب منفی متعددی نیز به همراه دارد.
چرا آمار ميزان سزارين ابخ طور غیر متعارف بالا رفته است؟
براي مثال خطرات عمل جراحي براي مادر خيلي كاهش يافته است (به علت امكانات بيهوشي، انتقال خون و آنتي بيوتيكها). مراقبتهاي نوزادي نيز پيشرفت كرده و خطرات سزارين براي نوزاد نيز كاهش يافته است. همچنين روشهاي بهتري براي تعيين سلامت جنين در حين دردهاي زايماني وجود دارند. بنابراين بامشاهده علايم خطر براي جنين ويا مادر در حين دردهاي زايماني مي توان فوراً او را سزارين نمود، در حالي كه اين امكانات در۲۰ سال پيش وجود نداشت.يك علت ديگر از منشاء پزشكان مي باشد. متأسفانه برخي از پزشكان به خاطر اينكه ريسك يك زايمان مثلاً با دستگاه (واكيوم و يا فورسپس) را متحمل نشوند فوراً بيمار را سزارين مي كنند و البته هزينه بيشتري نيز صورت مي كنند.
۱- انتخاب مادران و تفکر اشتباه زنان
علت ديگر افزايش تعداد سزارين، خود بيماران هستند. متأسفانه برخي از خانمها سزارين را مثل يك پديده مد مي پندارند و فكر مي كنند كه هر كس مدرن تر و يا امروزي تر است بايد سزارين شود و حتي اصطلاحاتي مانند اين كه زايمان طبيعي يك نوع ((توحش)) است نيز گفته شده است. برخي هم فكر مي كنند سزارين براي نوزادشان بهتر است، چرا كه ((فشار)) برروي سر بچه وارد نمي شود. بايد به چنين خانمهايي تذكر داد كه همين فشاري كه جنين تحمل مي كند براي او حتي مفيد هم هست چرا كه با حالت مكشي كه ايجاد مي كند ريه هاي او راپاك مي نمايد. به همين علت است كه نوزادان زايمان طبيعي مشكلات تنفسي كمتري نسبت به سزاريني ها دارند. از بابت فشار بر روي سر جنين نيز نبايد نگران باشند چون استخوانهاي سراو به نحوي هستند كه اين فشار را به خوبي تحمل مي كنند و هيچ عارضه اي براي نوزاد پيش نمي آورد، مگر در مواردي كه سر جنين نسبت به لگن مادر بزرگ باشد كه دراين مواقع سزارين براي مادر و جنين مفيد و ضروري مي باشد. حتي در يك تحقيق روشن شد بچه هايي كه با روش طبيعي به دنيا آمده اند، بهره هوشي بالاتردارند (باهوشترند). از نظر مد و مدرني بايد بدانند که امروزه در کشورهاي پيشرفته زايمان طبيعي را يک موفقيت بزرگ براي زنان مي دانند و سزارين را يک شکست تلقي مي کنند بطوري که کلوپهاي حمايت از سزاريني ها تشکيل مي شود تا آنها را از نظر روحي حمايت کنند چرا که معتقدند قادر به کسب يک موفقيت بزرگ نشده اند.
از نظر پيشرفته بودن هم بايد تذکر داد که با اين که سزارين يک عمل پيشرفته مي باشد ولي يک عمل جراحي بزرگي است که در صورتي که براي بيمار واجب نباشد اصلاً عاقلانه نيست. امروزه در آمريكا هيچ پزشکي نمي تواند بدون يک علت پزشکي قابل قبولي اقدام به سزارين بيمار کند و چيزي بعنوان سزارين اختياري که ما در ايران داريم، وجود ندارد. يعني اگر چنين کاري را انجام دهند از نظر قوانين پزشکي توبيخ مي شوند!
دلايل مورد قبول براي اجراي يک سزارين
۱. عدم تطابق سرجنين بالگن مادر:
اغلب اينگونه موارد درموقع دردهاي زايماني مشخص مي شوند.به اين ترتيب که با وجود انقباضات زايماني،پيشرفت زايمان خوب نيست ويا اين که در معاينه داخلي متوجه اين عدم تطابق مي شوند.البته موارد تنگي ويا اختلاف اندازه بسيار فاحش،قبل از دردها ودر يک معاينه دقيق داخلي که توسط مامايا پزشکتان در ماه آخر صورت مي گيرد مشخص مي شود.
۲. زجرجنين:
زجر جنين به معناي تغييرات بارزدر تعداد ضربان قلب جنين است که نشان دهنده اين موضوع مي باشد که ميزان اکسيژن خون او کافي نيست و مواد زايد خونش بيش از اندازه است . در اين صورت معمولاً عمل سزارين بطور اورژانس انجام مي شود .
۳. طرز قرار گرفتن غير عادي جنين :
وضعيت طبيعي قرار گرفتن جنين به صورت سر به پايين وداخل لگن مادر است. اگر مثلاً جنين به صورت عرضي قرار گيرد امکان زايمان طبيعي وجود ندارد. در صورتي که پاهاي جنين داخل لگن مادر باشد (سراو بالا باشد) در برخي موارد امکان زايمان طبيعي وجود دارد ولي اغلب مواقع سزارين راه انتخابي است.
۴. مشکلات مربوط به جفت و بند ناف:
اگر جدا شدن زودرس جفت صورت گيرد و يا جفت بجاي اين که در قسمت فوقاني رحم واقع شود، بر روي دهانه رحم قرار گيرد (جفت سرراهي)، بهترين روش زايمان همان سزارين مي باشد. ممکن است در حين يک دوره دردهاي طبيعي، ناگهان بند ناف جنين به داخل مجراي زايماني و جلوي سر جنين ليز بخورد. در چنين حالتي بند ناف بين سر جنين و لگن مادر تحت فشار قرار مي گيرد و جريان خون و اکسيژن به جنين قطع مي گردد. اين مورد نيزاز موارد سزارين اورژانس مي باشد.