سحـرى« پـس شب »   وا فــــطار

پيامبراكرم (ص)فرموده است  : « سه امر از جمله  اخلاق  پيامبرانه  ميباشد  :« تاخير  در سحرى ، تعجيل   در افطار ،  در نماز دست راست  را بر چپ  گذاشتن » پيامبر اسلام ميفر مايد : « سحرى  بخوريد  ، زيرا  در خوردن سحرى  بر كت است :  براى روزه  گرفتن  روز از  خوردن  سحرى كمك بگيرد وبراى  قيام ليل ( تهجد )  از خوابيدن  بعد از  ظهر  كمك  حاصل كنيد. »

     
براى  روزه   دار مستحب است  كه با خرما تازه افطار  كند  ودر  صورت  عدم موجوديت  آن  با آب  افطار  نمايد ودر زمستان  ميتواند  با خر ماى  خشك و در صورت  عدم موجوديت  آن  با آب  افطار  كند تا معده  آماده  گرديده  وغذايى  را كه  بعدٱ  خورده ميشود بتواند هضم  نمايد . پس  از آنكه  شخص  با خر ما  يا آب  وغيره  افطار  كرد  نماز شام  را ميخواند وبعد  از آن  غذا  ميخورد و پيامبر  (ص)  فرموده  است : «  إذا أفطر  أحدكم فليفطر على تمر ، فإن  لـم يجد فليفطر على ما ء  فإنه  طهور »

 « چون افطار كند  يكى از شما  پس  افطار  كند با خر ما  ، پس  چون  نيافت پس  افطار كند با آب  زيرا  پاك  كننده است  »( متفق عليه )
براى روزه دار  عجله در افطار  وتأ خير  در سحرى  افضل ميباشد زيرا پيامبرصلی الله علیه وسلم   فرموده است  : « لا تزال أمتى  بخير ما أخروا السحو ر  وعجلو ا الفطور»« هميشه امت من به خير باشند  تا وقتيكه  به تاخير اندازند  سحرى  را وشتاب  كنند  در افطار ».

 
دعــاى افــطار

      
« اللهم لك صمت وعلى رزقك افطرت  »( خداوند !  من براى تو  روزه گرفتم  واز رزقى  كه تو نصيبم كرده اى  افطار نمودم )( رواى حديث شريف  :  ابوداود ).
 ويا اين دعــــــــا : 
« بسم الله والحمد لله ، اللهم لك صمت وعلى رزقك افطرت وعليك تو كلت سبحانك وبحمدك ، 
تقبل منى ، انك انت السميع العليم »

دعا بعد از افطار

« ذهب الظما ء وابتليت  العروق وثبت الاجر  ان شا ء الله »(تشنگى زايل  شد، رگ ها سيراب گشت ، واگر خداوند خواست اجر نيز خواهد رسيد.)( رواى  حديث شريف : ابوداود).


ثـــواب افطار دادن


اگر شخصى به روزه دار افطار دهد انقدر اجر وثواب  كمايى  مى كند  كه نصيب  روزه دار ميشود ، هر چند  افطارى  مذكور چند  لقمه  نان  يا يك خر ما باشد.
پيامبر (ص)  فــرموده است :  
« شخصى كـه روزه  دارى  را افطارى  دهد  او  را اجر وثواب مانند  روزه  دار است »( بيهقى )

امـور بـاطل كننده  روزه

      
در باب  مبطلات  روزه  آمده است  : هر  آنكسيكه بدون عذر شرعى   روزه  را بخورد ، اگر  تمام عمر  روزه  هم بگيرد ثواب  انروز  را بدست  نخواهد اورد.

امـوركه روزه را بـاطل مى سازد عبارتند از :

۱- جماع  در روز .

۲ -انزال منى بشكل عمدى . ولى اگر  انزال  درخواب  صورت گيرد  روزه اش  فاسد نمى گردد.

۳ - رسيدن  چيزى( جامد باشد ويا مايع )  به معده بطور عمدى باشد ويا غير قصدى .


۴- استعمال  سگرت ويا ساير  دخانيات.


۵- گرفتن  دوا ء از همه طرق موصوله به معده .


مكروهات روزه

اموری که روزه را مكروه مى سازد عبارتند از :

لب زدن ويا در دهن  گرفتن  لب زن ويا برهنه  ملاعبه كردن  هر چند خطر انزال  وجماع  هم  نباشد  مكروه است .
انجام  امورى كه انديشه انسان را انقدر  ضعيف سازد  كه موجب  شكستن  روزه  شود  مكروه است.
بيش  از ضرورت شستن  دهن  وبينى.
بدون دليل  لعاب دهن  را جمع كردن  وآنرا  فرو بردن.
اظهار بى قرارى ، اضطراب  واضمحلال .
بــه غسل  ضرورت  داشته  وموقع آن نيز  ميسر باشد ، اما بدون  دليلى  تأخير كرده وبعد  از 
صبح  صادق غسل كند.


چيز هاى مانند  پودر دندان  ، كريم  دندان ، زغال وغيره را در دهن  نگهداشتن وآنرا  با دندان  فشار دادن.
 
غيبت كردن ، دروغ گفتن  ، دشنام  دادن ،  غالمغال  ، لت وكوب  نمودن  وبر كسى ظلم كردن.  
قصدٱ گرد وغبار را در حلق جمع كردن  روزه را مكروه مى سازد.

 
قــــضا ء  روزه

      
معناى قضا ء  عبارت  از يك  روز  روزه  گرفتن  بعد  از ماه  رمضان  بجاى يك روز   روزه يى  كه  در ماه  رمضان  باطل  گرديده  ، ميباشد.
قضا ء   روزه ميشود در ايامى  كه گرفتن  روزه  در آن ممنوع  نباشد  صورت  گيرد. قضا ء روزه  را الى  اغاز  ماه مبارك  سال  نو ميتواند بجا ء  آورد.  قضا  روزه ميتواند پى در پى  ويا متفرق  صورت گيرد.