روزه وصحــــت

 طب بشرى  امروز  بعد از چهادره  قرن متوجه  شد كه  روزه بسيارى  از امراض را  تداوى  ومعالجه  مينمايد ،  بدين اساس  در بسيارى  از كشور ها  آغاز  به تاسيس  كلينك  هاى روزه  دارى  نموده اند.

روزه  نه تنها بر  روح  و روان  واخلاق انسان  تاثير ميگذارد  بلكه  موجب  زيبايى جسمى انسان  هم  ميگردد.

      طب قديم  هم در زياتر از اوقات  مريضان خويش را  به امساك  از  پر خورى  منع نموده وبه اين امر معتقد  بود كه  تقليل در  پر خورى  مانع  دفع بسيارى از امراض در وجود انسان  ميگردد.

      طب جديد هم  بر اين امر معتقد است  كه  امساك وروزه در جلوگيرى  بسيارى از امراض موثر است صرف نام  آنرا ) رژيم غذاىى  گذاشتند (   كه ما مسلمانان  آنرا  به روزه مسمى  نموده ايم.  دوكتوران   روزه را  يكى از بهترين  عوامل صحتمندى  بشرى شمرده اند .

 1- پرفيسور د وكتور پوشر دانشمند فـرانسوى مى گـويــــد:

  روزه بهترين  وسيله براى  صحت  وسلامتى وجود انسان  بشمار ميرود روزه  براى  صحت انسان است  ، روزه بـراى  استراحت  معــده  ، روده  ومنظم كـــــردن  تر شحات  معدوى    ودر نهايت  براى منظم ساختن  هاضمه   مفيد ومــــــــؤثر ميباشد.

روزه  معالجه وتداوى است  كـــــه از آن فقير وسر مايدار بطـــور مساويانـــــه  ميتواند  استفاده  بعمل  آرد.

 2- داكتر الكسيس كارل   ميگويد

)با روزه  گرفتن  قند در  جگر مى ريزد  وچربيهايى كه  در زير پوست  ذخيره شده  اند ،  پروتين هاى عضلات  وغدد ، و سلولهاى   كيسه صفرا ،   آزاد  شده  به مصرف تغذيه ميرسند . )

  3- داكتر  ژان  فروموزان  :

)   معالجه با روزه  را  به شتشوى  احشا ء  تعبير نموده و ميگويد :  در آغاز  روزه ، زبان  انسان  كمى  سنگين وبو دار  است  ...  كه بعد از سه  ، چهار روز  بوى زبان بر طرف ميگردد .  اسيد اوريك  ادرار  كاهش  مى يابد ، ودر نتيجه براى انسان روزه دار  احساس  سبكى  وخوشى خارق العاده  رخ ميدهد  وهمه وجود انسان  بسوى استراحت ميرود (

4- داكتر  تو مانيانس :  ميگويد :

 «  فـايده  بزرگ  كم خورى  وپرهيز  ازصرف   غذاها  ، در يك  مدت كوتاه  ،  آن است  كه ، چون  معده  در طول مدت  يازده ماه  مرتب  پر  از غذا  بوده  ودر مدت  يك ماه  روزه دارى  مواد غذاى شكم  خود را دفع  ميكند وهمين طور   ( كيسه صفرا   )  كـه براى  حل  وهضم  غذا  مجبور است كه مواد  صفراى خود را مصرف  كند ، در مدت  سى روز  تـر شحات  صفراوى  را صرف در  حل وهضم   غذاى  باقى مانده وجمع  شده  در معده  بمصرف ميرسند.  جهاز هاضمه بدن  در نتيجه كم خورى استراحت نموده ،وبه رفع خستگى مى پردازد .

روزه  يعنى كم  خوردن  وكم  نوشيدن  در مدت معينى از سال  است وايـن  بهترين  راه براى  سلامتى  وجود انسان  بشمار ميرود . هم  طب قديم و هم طب جديد  بر اهميت اين امر  صحه  گذاشته است .

روزه براى  تداوى امراض  جهاز هاضمه  ، كليه   ،  كبد ( كيسه صفرا) كـه بسيارى از امراض اين بخش   را حتى   با  دوا ها  نميتوان  معالجه كرد  ،  ميتوان آنرا  به  روزه تداوى ومعالجه نمود .

 روزه  بهترين  معالجه وتداوى بـراى امــراض  سو ء هــاضمه بوده ،  مــرض  مخصوص  كبد ( كيسه صفرا )  كه موجب  « ير قان»     ( زردى ) ميگردد  بهترين معالجه آن  همين روزه است  بخاطر اينكه    اين مرض   زيادتر از اوقات  به واسطه فعاليت بيش از حد   كبد بوجود  مى ايد  وموجب خستگى كبد گرديده  كه  بــــــه اثر آن  كيسه صفر ا از فعاليت  مى افتد  ونمى تواند  صفرا ء  را از خون  بگيرد . »  



-۵ داكتر گوئــل پا ميگويد:

  تعدادى زيادى  از امراض  روده كـــــه به اثر تخمير  غذا در روده ها بوجود مى ايد نه به اثر دوا بلكه  به اثر  روزه  بر طرف  ميگردد.

۶ - داكتر الكسى سوفـــورين ميگويـــد

       جسم در هنگام روزه  به جاى غذا  از مواد داخلى استفاده  كرده  وآنرا به مصرف ميرساند . كه در نتيجه آن  مواد  فاضله وعفونى  كه در جسم  تجمع ميكند   وبحيث ريشه  وخميره  بيمــارى مبدل ميگردد،  با گرفتن روزه از بين رفته ، وروزه  عامل  ريشه كن  شدن تعدادى زيادى از امراض بشمار ميرود. دكترالكسى  سوفورين  ميگويد : بايد انسان  جسم خود را با  روزه  از داخل  پاك  ونظيف كرداند. »

  ۷ - داكتر  كــارلــــــو معتقــــد است

هر انسان بايد درظرف  يك سال  مدتى   از خوردن غذا  زياد جلو گيرى كند. زيرا   تدوام روزمره  غذا موجب تكثر  وتولد  ودر نهايت موجب رشد  ميكروب  ها در وجود  انسان  ميگردد. كه  بــا احتياط  وكم خـــــورى  ميكروب ها در وجود انسان رو به ضعف وتقليل  ميروند .  وبهترين  معالجه در دفــع ميكروب ها در وجود انسان همان روزه است كه دين اسلام  براى سلامتى  وجود انسان  فرض گردانيده  است ».

  ۸ - داكتر رو  :  ميگويد  :

حتى  بسيارى از امراض  سفليس را تنها  ميتوان با روزه  وا مساك تداوى كرد. »

۹  - « بنديك »   عالم  فيزيو لوژيست  ميگويد :

«يك دوره روزه سى روز است  ...در اين مدت  در تر كيب خون هيچ  نوع  اختلاطى  به هم نرسيده  وآن نورى كه  در برخى  از روزه داران  ملاحظه ميشود ، وآن حالت جوانى  ونشاط  كه   براى روزه داران   رخ ميدهد عامل  همه آن روزه است . »