معناى لـغــوى روزه
معناى لـغــوى روزه
روزه يا « صوم» « يا صيام » به معناى باز داشتن وخود دارى كردن از خورد و نوش را گويند .
ودر اصطلاح شريعت منظور از صوم آنست كه شخص از صبح صادق طلوع فجر دوم تا غروب افتاب خود را از مفطرات يعنى آنچه مورد ا شتهاى شكم وفرج است به نيت مخصوص نگاه كند.
حمكت وفلسفه فرضيت روزه
حكمت وفلسفه فرضيت روزه بالاى مسلمانان براى تقويت روح مسلمانان براى مقاومت با تملايات وهوس هاى جسم است. زيرا روزه قدرت هوس هاى بدن را تقليل ميدهد وانسان را از بسيارى تمايلات نفسانى كه لايق مقام انسان نيست باز ميدارد . وبدينترتيب روزه روح انسان را تقويت ميكند .
حـكم فــرضيت روزه
خداوند پاك در سوره بقره ( آيات ۱۸۳ - ۱۸۵ ) ميفر مايد :
« يا يها الذين امنوا كتب عليكم الصيام كما كتب عــلى الذين من قبلكم لعلم تتقون ، ايامٱ معدودت فمن كان منكم مريضٱ او على سفر فعدة من ايام اخر ا ... يريد الله بكم اليسر ولا يريد بكم العسر ... »
( اى مــــــؤ منان ! روزه بر شما فر ض گرديــده چنانچه بر كسانيكه پيش از شما بـــودن فرض گــــرديده بود تا پر هيز كار شويد وخلعت تقوى را در بر كنيد ، روزه در روزه هاى شمرده شده واندك بر شما فرض گردانيده شده ، پس هر كدام از شما كه مريض ويا در سفر باشد برايش رواست كه روزه را بخورد وقضاىى آنرا در روز هــاى ديگر بياورد وبر كسانيكه به مشقت زياد از عهده آن مــــى
بر آيند فديه است به اندازه خوراك يك روزه يك مسكين ، وهر كه بـه خوشى ورضاى خود در فديه افزودى به عمل آرد وبيش از يك نفر مسكين را سير سازد برايش بهتر است روزه ، گرفتن تان براى شما بهتر است اگر ميدانيد)
ماه رمضان ما هيست كه در آن قرآن نازل شده كه براى مردم وسيله هدايت ودلايل روشن از رهنمايى ووسيله امتياز حق از باطل است . پس هر كه حاضر آن ماه باشد وآنرا در يابد آنرا بگيرد وهر كه مريض ويا در سفر باشد برايش رواست كه آنرا نگيرد وقضائى آنرا در روزهاى ديگرى بياورد وشماره روزهاى
فوت شده را تكميل كند.خداوند خواهان آسانى وسهولت بر شما ست واراده عسرت ودشوارى بر شما را ندارد .
همچنان اجماع امت بر اينست كه روزه ماه رمضان فرض ويكى از اركان اسلام وضروريات دين است وكسي كه فرضيت آن را انكار كند كافر ومرتد است . ( فقه السنه : ۱/۳۶۶)
روزه از قديم الزمان بين انسانها مروج بوده ، اگر ادبيات وقصص مصريان قديم ، چينى ها ، يو نانى ها را مورد مطالعه قرار دهيم در خواهيم يافت كه روزه با تفاوت هاى روزه فعلى مسلمانان وجود داشته در آن زمان روزه هاى يك روزه يك هفته اى ويا روزه كه روزه داران ازخوردن برخى از خـــــوراك باب هــا ممنوع بودند از جمله خوردن گوشت ويا غيره ما كولات ، طوريكه مظاهر اين روزه را ميتوان امروز هم در كشور هاى اروپايى وبـــرخى از كشور هاى اسيايى و پيروان ساير مذاهب از جمله در مذهب كاتوليك ها وپروتستانت ها مشاهده كرد.
روزه وحكم قطعى روزه براى مسلمانان بروز دوم ماه شعبان سال دوم هجرت توسط اين آيه مباركه براى مسلمانان ابلاغ گـــرديد.
« شهر رمضان الذى انـــــزل فيه القرآن هدى للناس وبينت من الهدى والفرقان »( ماه رمضان ماه ا ست كه در آن قرآن نازل شده كه رهنمايى مردم است ودلائل هدايت وتميز بين حق وباطل مى باشد.)
پروردګار با عظمت ما امر فــرمود :« فمن شهد منكم الشهر فليصمه » ، (هر كه از شما آنرا بيابد روزه اين ماه را بگيرد.
قرآن مجيد شهادت ميدهد كه روزه در تمام آديان آسمانى فرض بوده ودر نظام عبادت هر امتى حيثيت بخش لازمى را داشته است « كما كتب على الذين من قبلكم »( بقره ۱۸۳ )( طوريكه فرض گردانيده شده بود بر كسانى كه پيش از شما بودند)
پيامبر اسلام ميفر مايد : « اگر شخصى بدون عذر شرعى ومرض ، يك روزه را ترك كند اگر تمام عمرروزه بگيرد با زهم تلافى آن را نميتوان كرد. »( رواى حديث احمد ، تر مذى ، ابوداود)
زمانيكه حضرت محمد صلی الله علیه وسلم به مد ينه منوره هجرت كرد،ملاحظه كردكه در آن ديار برخى از مردمان در روز عاشورا روزه ميگرفتند ، مسلمانان با آنحضرت صلی الله علیه وسلم مراجعه نموده ودر مورد خواستار هدايت گرديدند ، انحضرت صلی الله علیه وسلم خود روزه گرفت وبه پيروان خويش امر
كرد تا روزه بگيرند.
در صحيح بخارى از ابن عمر ( رض ) نقل شده است : « صام النبى ( ص) عاشورا ء وامر بصيامه فلما فرض رمضان ترك » ونيز در صحيح بخارى از عايشه (رض ) نقل شده
است كه :
« رسول خدا به روزه روز عاشورا امر كرد تا هنگامى كه روزه ماه رمضان فرض شد . آنگاه فرمود : » هر كس مى خواهد روز عاشورا را روزه بگيرد وهر كسى مى خواهد افطار كند. » شخص حضرت محمدصلی الله علیه وسلم قبل از فرضيت ماه مبارك رمضان ، روزه ميگرفت. وبه اين
عبادت آشنايى داشت