قومه کردن:

بعد از رکوع « سَمِعَ اللهُ لِمَن حَمِدّهُ» گفته مستقیماَ با سکون و آرامش ایستاده می شویم در این حالت دستها را رها می گذاریم و می گوئیم « رَبَّـــنَا لَکَ الَحمدُ» " ای پروردگارم همه وصفها و تعریف ها زیبنده شان توست" اگر شما مقتدی ثنا چون امام « سَمِعَ اللهُ لِمَن حَمِدَهُ» گفت صرف بگوئید « رَبَّــنَا لَکَ الحَمدُ» و اگر تنها بودید، هر دوی آن « تسمیع و تحمید» را بخوانید.

سجده:

بعد از «قومه» تکبیر (اَللهُ اکبَرُ) گفته به سجده میرویم، سجده طوری ادا می شود که اولاَ دو زانو را بر زمین می نهیم، بعد دو کف دست خود را بر زمین می گزاریم، بعد بینی و سپس پیشانی خو را بر زمین می نهیم، طوریکه روی میان دو کف دست قرار گیرد، و انگشت بزرگ مقابل گوش بزرگ مقابل گوش واقع شود و رُخ همه انگشتان بطرف قبله بوده ساعد و آرنج از زمین بالا باشد، ساعد و آرنج از پهلوها و شکم دور گرفته شوند و نیز رانها از شکم جدا (دور) بوده و آنقدر میان شکم و زمین فاصله موجود باشد که چوچه بزغاله از میان آن گذشته بتواند.

انگشتان هر دو پای بر زمین چسپیده و رُخ آنها بطرف قبله باشد. در سجده کم از کم باید سه بار با تأمل، سکون و تعمن « سُبحَانَ رَبِّیَ الاَ علیَ»" پاک و برتر است پروردکار بلند مرتبتم" گفته شود.

جلسه:

با گفتن تکبیر از سجده برخاسته، قسمیکه اول پیشانی خود را از زمین بلند کند.

بعد دو دست خود را و با اطمینان بنشیند، طریقهء نشستن در جلسه طوریست که پای راست خود را همانطور ایستاده نگهداشته که رُخ انگشتان پایش به طرف قبله باشد و پای چپ خود را بر زمین خوابانیده بر آن بنشیند و دو دست خود را طوری بر زانو هایش بنهد که انگشتان دست ها بر زانوها قرار گیرند.

بعد از سکون در جلسه تکبیر گفته مانند سجده اول سجده دوم را ادا نماید. بعد از ادای سجده دوم تکبیر گفته برای ادای رکعت دوم استاده شود، آنگاه نخست بِسمَ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیم گفته سوره فاتحه را بخواند، بعد قسمتی از قرآن را قرائت کند و با گفتن تکبیر و رکوع برود، بعد از خاطر ادای قومه استاده شود، سپس با گفتن تکبیر به سجده برود بعد از ادای سجده اول، جلسه و سجده دوم در قعده اول بنشیند.

قعده

در قعده، نماز گزار مانند جلسه پای راست را در حالیکه انگشتانش بطرف قبله باشد، ایستاده نگهداشته بر پشت پای چپ را بر زمین نهاده بالای آن بنشیند و دست های خود را بر زانو طوری بنهد که انگشتانش روی زانو قرار گیرد، و چشمهایش زانو هایش را نگاه کند.

در حالت قعده با اطمینان و سکون تشهد را بخواند.

اَالتَّحِیَّاتُ لِلّهِ وَالصَّلَوتُ وَالطَّیِّبَاتُ السَّلاَمُ عَلَیکَ اَیُّهَا النَّبِیُّ وَرَحمَةَّ الله وَ بَرَکَاتُهُ اَلسَّلاَمُ عَلَینَا وَعَلیَ عِبَادُ اللهِ الصَلِحِینَ اَشهَدُ اَن لاَّاِلهَ اِلاَّاللهُ وَاَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداًعَبدُهُ وَرَسُولُهُ.

«همه ستایش ها، همه عبادات و همه سخنان پاکیزه و نیکو فقد برای الله (جل جلاله) است. سلامتی باد بر تو بر تو ای نبی (ص) و رحمت خدا باد برتو(ص) و برکت خدا باد برتو (ص) و سلامتی باد برتو و بر همه بنده های نیکو کار خداوند. من گواهی (شهادت) میدهم که نیست معبودی جز الله و گواهی میدهم که محمد (ص) بنده و فرستاده خداوند (جل جلاله) است»

در وقت گفتن «لااِلهَ» همه انگشتان دست راست را طوری ببندد که انگشتان کوچک و انگشتان بزرگ (شصت) با هم حلقه شوند و انگشت (شهادت) دست راست را بعنوان اشاره بالا کند و با گفتن «اِلااللهُ» آنرا دوباره پائین نموده بحالت عادی بگذارد. و تا سلام دادن انگشتان را به همان حالت بگذارد. اگر نماز چهار رکعتی باشد تا تکبیر گفتن و برخاستن برای رکعت سوم انگشتان به همام حالت میماند.

در نماز چهار رکعتی با گفتن تکبیر از قعده اولی برخاسته ایستاده شود بِسم اللهِ الَّرحمنِ الَّرحِیم گفته سوره فاتحه را بخواند. اگر نماز چهار رکعتی نفل یا سنت باشد بعد از سوره فاتحه در رکعت های سوم و چهارم نیز یک سوره کوتاه یا بقدر سه آیت از قرآن کریم را قرائت نماید. اما در رکعت های سوم و چهارم نماز های فرض بعد از خواندن سوره فاتحه قرائت نکند، بلکه بعد از خواندن سوره فاتحه تکبیر گفته به رکوع برود.

به همین ترتیب بعد از تکمیل رکعت چهارم و ادای سجده دومی آن تکبیر گفته بخاطر ادای قعده آخری مانند قعده اولی بنشیند، نخست التحیات را و بعد از آن درود شریف را بخواند.