بهار در شعر
در بهاران کي شود سرسبزسنگ؟
خاک شو تاگل برآيي رنگ رنگ
سالها توسنگ بودي دلخراش
آزمون را يک زماني خاک باش
نوبهاراست در آن کوش که خوشدل باشي
که بسي گل بدمد باز وتو در گل باشي
آمد بهارخرم با رنگ وبوي طيب
با صدهزار نزهت و آرايش عجيب
چرخ بزرگوار يکي لشکري بکرد
لشکرش ابر تيره وباد صبانقيب
نفاط برق روشن وتندرش طبل زن
ديدم هزار خيل ونديدم چنين مهيب
لاله ميان کشت بخندد همي زدور
چون پنجه عروس به حنا شده خضيب
تنورلاله چنان برفروخت بادبهار
که غنچه غرق عرق گشت وگل بجوش آمد
نوبهارآمد و آورد گل و ياسمنا
باغ همچون تبت وراغ بسان عدنا
آسمان خيمه زد از بيرم وديباي کبود
ميخ آن خيمه ستاک سمن ونسترنا
آسمان چون خيمه اي برپاي کرد
بي ستون کرد و زمينش جاي کرد
بهار در شعر ابراهيمي، جعفر
رويِ انگشت بهار
شاپرك مي‌خندد
بالهايش را، باز
مي‌كند، مي‌بندد
شاپرك مي‌داند
كه بهار آمده است
بر سرِ كوه، نسيم
باز چادُر زده است
از هوا انگاري
بويِ گل مي‌بارد
شاپرك در چشمش
آسماني دارد
چشمه مي‌جوشد باز
مثل آوازِ بهار
شاپرك مي‌داند
هست آغاز بهار
شاپرك بالش را
لحظه‌اي مي‌بندد
عكس او در چشمه
مثلِ گل مي‌خندد.
شعر ابراهيمي، جعفر
گنجشكِ خيالِ من چرا ديگر
آواز بهار را نمي‌خوانَد؟
پروانة چشم من چرا ديگر
چيزي ز بهار و گل نمي‌دانَد؟
پس كودك ذهنِ من چرا ديگر
از بويِ نسيم، پا نمي‌گيرد؟
امسال كسي سراغي از گلها
از باغچه‌ام چرا نمي‌گيرد؟
انگار كسي نشسته در قلبم
از دوريِ گل، بهانه مي‌جويد
انگار كسي نشسته در ذهنم
مي‌گريد و از بهار مي‌گويد
ابراهيمي، جعفر
از آسمان به شهر ما
خاله بهار آمده
به دشتها و دره ها
به كوهسار آمده
بوي بنفشه مي دهد
چارقد و لباس او
گرفته شهر ما به خود
از او دوباره رنگ و بو
خاله بهار مهربان
به شهر ما خوش آمدي!
دوباره رنگ تازه اي
به خانه ما زدي
تو داده اي به شهر ما
شاپرك و پرنده را
بيا بده به بچّه ها
عيدي خوب خنده را.
رحماندوست، مصطفي
خبر خبر خبردار
گل آمده به بازار
يكي، دو تا، نَه، ده تا
نَه ده، نَه صد، چه بسيار
به برف و سرما گفته
برو خدانگهدار
خبر خبر شبانه
درخت زده جوانه
دوباره بر سرش بست
شكوفه دانه دانه
به روي شاخه اي ساخت
پرستو آشيانه
خبر خبر خبرهاست
ميان باغ غوغاست
كدام را بگويم
كه هر چه هست، زيباست
خلاصة خبرها
"بهار خوب و زيباست"
شعباني، اسدالله
باز بهار آمده
به باغ و صحرا
پر شده از بوي گل
تمام دنيا
قالي سبز چمن
خيلي قشنگ است
شكوفة درختان
رنگ به رنگ است
به شاخه ها نشسته
صدها جوانه
كرده ميان شاخه
پرنده لانه
درخت كرده دعوت
پرنده ها را
چقدر شاد و زيباست
نغمة آنها
تيمورشاه الفت